Beckhama zawsze lubiłem jako piłkarza teraz zyskał moją sympatię również jako człowiek poza boiskiem. Chociaż do tego dokumentu trzeba podchodzić z pewnym dystansem.

Oglądałem tę historię z przyjemnością bo też jego największy sukces (czyli finał LM w 1999) to był mecz kiedy jako dziecko jeszcze pierwszy raz świadomie oglądałem mecz klubowy i co to był za mecz! Aż łezka się w oku kręci gdy przypominają tę historię. Chłopak ze złotego pokolenia ManU, z którego wielu piłkarzy grało właśnie w ManU całą karierę przez kilkanaście albo ponad 20 lat jak Neville, Giggs czy Scholes. Aż dziwnie, że nie było go w tej grupie. Jego ojciec jjak i on sam byli zagorzałymi fanami Manchesteru i dopóki nie postanowili go sprzedać był przekonany, że zostanie tam na całe życie.

Niewątpliwie mimo zarabiania ogromnych pieniędzy facet przeżył też sporo przykrych momentów. Głównie kiedy był najbardziej znienawidzoną ( i niestety rozpoznawalną) osobą w Anglii po swojej czerwonej kartce w 1998.

Ogólnie jestem zawsze podejrzliwy w stosunku do dokumentów, które produkują sami ich bohaterzy. I tu też wydaje mi się, że wiele niewygodnych wątków zostało pominiętych i przemilczanych. Albo nierozwiniętych bardziej. Niewątpliwie stawia on Beckhama w bardzo pozytywnym świetle. Chociaż jest tam trochę samolubnych zachowań np. kiedy Victoria ma rodzić a on idzie w tym czasie na sesję zdjęciową z Beyonce i Jennifer Lopez... (chyba nie ma na świecie żony której by to nie wk*rwiło) albo kiedy po prostu oznajmia żonie, że 'zmieniam klub za chwilę wyjeżdżamy do nowego kraju'.

Jak dla mnie jest 2 głównych antybohaterów filmu. Po pierwsze paparazzi/media. Tych dwóch fotografów, którzy się wypowiadają nie dało się słuchać. Pytają ich czy nie wstyd im było czychać na czyjeś dziecko i po prostu nękać jego dzieci. A oni na to, że dziś by tego nie zrobili ale wtedy to były inne czasy. W ich świecie kiedyś można było dręczyć dzieci i rodziców normalnie a teraz już nie. Ah jaki ten świat okropny....

A drugi antybohater to wg mnie Alex Ferguson. Miałem do niego sympatię. Ale jest pokazane jak wypatrzył 14 letniego Beckhama i go przygotowywał stopniowo to wejścia w wielką piłkę, jak przez wiele lat był niemalże drugim ojcem dla niego, jak w najgorszym momencie obiecywał mu, że się nim zaopiekują. A potem po drobnej kłótni pomeczowej Ferguson uderzył go przypadkiem korkiem w twarz i chyba Alexowi było wstyd i się wypiął na Beckhama i go sprzedał. I wypowiada się, że miłość trenera nigdy nie jest na całe życie. Że go obchodzi jak on gra na boisku a resztę ma w dupie w zasadzie. W świetle całej ich relacji rozumiem czemu David był rozbity takim traktowaniem. Zresztą na boisku chyba nie był zły skoro potem wygrał ligę z Realem.

Ogólnie najciekawsze fragmenty filmu to były dla mnie czasy obecne. Ja bym chętnie podążał z kamerą za Davidem i popatrzył jak wygląda jego typowy dzień na przykład. Szkoda, że tego było tak mało.